Het Rijksmuseum organiseerde voor zijn Vrienden de avond Zinnenprikkelingen op 31 mei 2018 en nodigde een aantal blinden en slechtzienden uit, waaronder Stichting Geluid in Zicht en Hannes Wallrafen. We beleefden de collectie van het Rijksmuseum niet alleen door te kijken, maar ook door te ruiken, te proeven en te luisteren. Dat leverde verrassende ervaringen op.
Een paar imprerssies:
Via audiodescriptie stapten we met een gids, Joan Kuhlman, virtueel de lijst van de Nachtwacht binnen en bewogen we ons tussen de afgebeelde schutters en kwamen we uit op de brug van de Kloveniersburgwal. Door haar uitstekende manier van vertellen en het gebruik van zenders zat haar stem live in het hoofd en de bijbehorende zaalgeluiden versterkten dit effect.
Via een geurstrookje roken we het slagveld op het schilderij van de Slag bij Waterloo. Deze mix was een nieuwe ervaring. Meestal ruik ik één geur tegelijk, bijvoorbeeld als ik langs de bakker loop. Het strookje zit nu in een hoes en geurt nog steeds.
De muzikale optredens met klavecimbel en hobo waren bijzonder, doordat ik de instrumenten mocht aanraken en vasthouden. De hobo vulde de ruimte met zijn klank, waardoor ik een beeld van de zaal kreeg. Wat zou het mooi zijn als de hoboïst al spelend het publiek meenam op tocht door het museum!
Het 3D schilderij van Rembrandt’s Joodse Bruidje blijft voor mij een ontoegankelijke vorm behouden. Het verschil in penseelstreken is te miniem om het als een reliëf waar te nemen. En wat dan nog? Maar voor anderen bleek het weer wel interessant.
Het proeven van aspergers, kweeperen en kazen met kruidnagels en kruiden, zoals te zien op stillevens van Hollandse meesteres koppelde mij aan afbeeldingen van oerhollandse delicatesse.
Het was een fantastisch verzorgde avond. Met veel dank aan het Rijksmuseum!
